اين اختراع در زمينه ي پليمر و داروسازي است. در اين اختراع از يك سامانه ي دوجزيي پليمري- غير پليمري جهت رهايش كنترل شده ي دارو بر پايه ي سامانه هاي تشكيل شونده در موضع استفاده شده است. از اين اختراع مي توان جهت رهايش داروهاي مختلفي استفاده كرد و آنها را به شكلي طراحي كرد كه براي كاربرد هاي مختلف و در زمان هاي مورد نياز رهايش از آن ها صورت بگيرد. در اين اختراع از كوپليمر پلي لاكتيك- كو- گلايگوليك اسيد (PLGA) و ماده ي ساكاروز استات ايزوبوتيرات (SAIB)به عنوان حامل دارو استفاده شده است. با توجه به نوع دارو و مدت زمان مورد نياز براي رهايش دارو، از حلال هاي مختلفي از جملهN- متيل-2-پيروليدون(NMP) مي توان استفاده كرد. همچنين با توجه به ماهيت SAIB ميزان استفاده از حلال آلي به نسبت سامانه هاي مرسوم كنوني تا حد زيادي كاهش مي يابد. به علاوه به علت تغيرات شديد ويسكوزيته SAIB در معرض حلال مي توان قابليت تزريق پذيري را راحت تر كرد.

استفاده از پلي لاكتايد در پزشكي و داروسازي بعنوان نخ بخيه ايمپلنت ها و پيچ هاي ارتوپدي و همچنين ماتريس هاي حامل دارو اخيرا مورد توجه بسيار قرار گرفته است اين پليمر در محيط مابي بدن بخاطر داشتن پيوند استري هيدروليز مي شود. عمده مشكل اين پليمر تخريب توده اي آن است. بدليل اينكه فرايند تخريب يكي از پارامترهاي تعيين كننده در نوع كاربرد مي باشد لذا شناخت رفتار تخريب اين پليمر و عوامل موثر بر آن ضروري است لذا در اين طرح اثر ديمر لاكتايد به عنوان يك افزودني بر سرعت تخريب L - لاكتايد بررسي شده است. بدين ترتيب كه فيلم هاي پلي لاكتايد حاوي مقادير مختلف (1 و 3 و 5 درصد وزني) ديمرلاكتايد به روش Casting تهيه گرديدند و تخريب آنها به مدت شش ماه در محيط مابي 37 درجه سانتي گراد بررسي شد. نحوه تخريب پليمر در حضور ديمرلاكتايد به تكنيك كروماتوگرافي ژل تراواييي ميكروسكوپ الكتروني آناليز حرارتي پويشي مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج حاصله نشان مي دهند در 3 ماهه اول زمان تخريب كاهش وزن مولكولي فيلم هاي پلي لاكتايد كمتر از نمونه كنترل بوده است. بررسي مقطع عرضي فيلم ها نشان مي دهند تخريب توده اي كنترل شده و تخريب سطحي افزايش يافته است. كريستالينيتي و نقطه ذوب فيلم ها نيز مقادير بيشتري نسبت به نمونه كنترل نشان مي دهند. پس از 6 ماه تخريب سرعت تخريب در اين فيلم ها افزايش يافته و تخريب از نوع توده مي باشد.

در سامانه هاي كاشتني حامل دارو براساس آناتومي موضع مورد نظر شكل هندسي سامانه طراحي مي شود از آنجائيكه شكل هندسي ماتريس حامل دارو نقش اساسي در ميزان رهايش دارو ايفا مي كند ارائه روشي جهت بهبود خصلت شكل پذيري و خواص مكانيكي سامانه ضروري مي باشد. با توجه به اينكه پلي l لاكتايد گزينه مناسبي به عنوان حامل دارو مي باشد ولي بدليل اينكه اين پليمر فاقد خصلت پرس پذيري است و زا طرف ديگر ناپايداري آن در دماي بالا استفاده زا روشهاي قالبگيري حرارتي را محدود مي كند. در اين طرح روشي ارائه گرديده كه با تغيير خواص فيزيكي پليمر با روشهاي انحلالي قابليت شكل پذيري پليمر را افزايش داده بطوريكه با روش پرس سرد مي توان آنرا قالبگيري نمود. در اين طرح ابتدا با استفاده از روش پليمريزاسيون حلقه گشا پلي L - لاكتايد با وزن مولكولي بالا سنتز گرديد. سپس با انحلال در حلالهاي غير سمي نظير N - متيل پيروليدون دانسيته پليمر كاهش يافت. پس زا مراحل حذف حلال از پودرهاي پليمري حاصله قرص هايي به منظور بررسي خواص فشردگي تهيه گرديد. نتايج بدست آمده افزايش خواص مكانيكي را تاييد مي كنند.